Σςςς.... Το ακούς;

    Χμ.... για να δω.... Α, δεύτερη δημοσίευση για σήμερα! Είναι ωραία που ξαναγράφω..... Για να πω την αλήθεια έχω τετράδιο γεμάτο με άρθρα και δεν έχω βρει ποιο να γράψω ακόμη. Σκέφτομαι να γράψω κάτι... κάτι ιδιαίτερο. Κάτι που ίσως να εκφράζει κι άλλους εκτός από μένα.

    Αρκετές φορές περπατάω στον δρόμο ακούγοντας μουσική.Είναι ένας τρόπος να χαλαρώσει κανείς. Περπατάς και ξεχνιέσαι.... θαυμάζοντας το τοπίο.Το φθινώπωρο την βροχή και τα κίτρινα φίλα και την άνοιξη τη πρώτη ζέστη του ήλιου και χρώματα τις φύσης. Το χειμώνα τις βροχές και το κρύο αέρα στο πρόσωπο, ενώ το καλοκαίρι ακούς, εκτός από την μουσική στο MP3, και τα φάλτσα τζιτζίκια, ενώ χαλαρώνεις κάτω από τις σκιές των δέντρων.
  Αλλά, αυτό που πιστεύω ότι κάνει ξεχωριστό το περπάτημα είναι η μουσική.
  Εκτός από όλα αυτά που η φύση χαρίζει, είναι αλλιώς όταν ακούς μουσική. Και αυτό είναι το κύριο θέμα μου, η μουσική.
  Δεν μπορεί, όλο και σε κάποιον θα έχει τύχει να αισθάνεται κάπως ιδιαίτερα με το άκουσμα συγκεκριμένων στίχων ή μιας μελωδίας. Όλο και κάποιος θα έχει δακρύσει με ένα τραγούδι και θα έχει καταφέρει να ξεχαστεί ενώ σιγοτραγουδάει το αγαπημένο του στίχο.
  Μπορώ να νιώσω μέσα από τραγούδι. Πάντα θα υπάρχει μία μελωδία,μία λέξη που θα με κάνει να προσπαθήσω πιο πολύ. θα με κάνει να πω,«Ναι ρε. Δεν θα τα παρατήσω!Θα συνεχίσω! » Και σηκώνω το κεφάλι μου ψηλά.Κοιτάω τον ουρανό, τον ήλιο,τα πάντα και σκέφτομαι. Όμορφη μέρα, όπως πάντα δεν τα παρατάω!
  Αν και περίεργο αυτό ακριβώς νιώθω.
  Νιώθω ότι η μουσική, μιλάει σε μένα. Θεωρώ τον εαυτό μου άτομο των τεχνών, αλλά αυτό δεν κάνει καμία διαφορά. Η μουσική υπάρχει όχι μόνο για να μας ψυχαγωγήσει αλλά και για να μας κάνει να δούμε τον κόσμο από άλλη οπτική. 
  Αυτό πιστεύω εγώ τουλάχιστον.

Μικρή Ροκ Πριγκίπισσα 

╔═══╗ ♪

║███║ ♫
║ (●) ♫

╚═══╝♪♪♪