Το να κλαίει κάποιος δεν δηλώνει αδυναμία, αλλά περιθώρια βελτίωσης και δύναμης.
Προσωπικά, φοβάμαι την κάθε μέρα, ώρα, στιγμή. Ποτέ δεν είπα «Κοιτάξτε με! Δεν φοβάμαι τίποτα!» Πάντα φοβόμουν, και ακόμα φοβάμαι. Μα ξέρω, κάπου εκεί είναι κάποιος που θα με βοηθήσει να πάω κόντρα στους φόβους μου. Ποτέ δεν θα βρεθείς μόνος. Ποτέ! Ακόμα κι αν δεν το ξέρεις κάποιος περνάει το ίδιο δύσκολα όσο κι εσύ. Είμαι χαρούμενη, ακόμα κι αν πονάω. Είμαι από αυτούς που βάζουν τους άλλους πιο ψηλά από τους εαυτούς τους. Και πότε δεν χρειάστηκα βοήθεια. Ούτε πρόκειται. Είναι χαζό, γιατί όλοι κάποια στιγμή μεγάλη ή μικρή θα χρειαστούμε βοήθεια. Αλλά εγώ θέλω να βλέπω τους άλλους να γελάνε. Δεν με πειράζει αν κλαίω.
Θα πρέπει να πω αντίο σε μία φίλη, που πιστεύει ότι θα τα βρει δύσκολα εκεί που θα πάει, αλλα ίσως να είναι καλύτερα. Θα γνωρίσει νέους ανθρώπους και θα έχει περισσότερες ευκαιρίες για το μέλλον της. Είμαι ευτυχισμένη για εκείνη.
Εγώ θα μείνω εδώ, σε ένα μέρος που αν και φαίνεται να γνωρίζω δεν το ξέρω καθόλου.Αλλά θα βάλω τα δυνατά μου και θα παλέψω. Πότε δεν θα κάνω πίσω! Ούτε τώρα, ούτε ποτέ. Όσο κι αν πονάει πρέπει να παλέψω και όχι μόνον εγώ αλλά όλοι.
Μικρή Ροκ Πριγκίπισσα
