Ο Δρόμος με τα τριαντάφυλλα.

     Σταμάτα να με πληγώνεις… Σε παρακαλώ.  Τουλάχιστον σταμάτα να πληγώνεις τον εαυτό σου. Εγώ μπορώ, όσα χτυπήματα κι αν δεχτώ, να σηκωθώ ξανά και να παλέψω, γιατί έτσι με έχουν μάθει. Εσύ όμως που είσαι αδύναμος γιατί συνεχίζεις; Δεν θέλω να σε προσβάλω ή τίποτα τέτοιο, θέλω απλό να σου πω… κάνε λίγο πίσω. Είμαι εκεί, συνέχεια στο πλάι σου προσπαθώντας να σε προσελκύσω, να σε πλησιάσω και να σε γνωρίσω. Σταμάτα να με θεωρείς εχθρό σου! Τόσα χρόνια έχουν  περάσει, ακόμα να καταλάβεις ότι εγώ δεν σε θεωρώ εχθρό μου; Αλλά από ότι φαίνεται τα λόγια είναι περιττά. 

      Μπορώ να τα λέω όλα αυτά, ξεκάθαρα, δυνατά λόγο της προσωπικής μου εμπειρίας. Χα… αλλά μπορεί κάποιος να σκεφτεί: -Και τι ξέρεις εσύ παιδί; 

-Ξέρω αρκετά! Αρκετά ώστε να σε αφοπλίσω, αρκετά ώστε να σε κάνω να πέσεις στα γόνατα. Πρόσεχε για αυτό, γιατί το τριαντάφυλλο αν και φαίνεται ακίνδυνο πονάει, όπως κι εγώ. 

     Κάποιος ίσως πάλι πει ότι εσύ δεν μοιάζεις καν με τριαντάφυλλο! Άρα, εμένα τι με νοιάζουν τα λόγια σου; ΣΤΑΣΟΥ! Σε παρακαλώ, διάβασε μέχρι το τέλος... ίσως να μην είμαι κάποιο σημαντικό άτομο, αλλά σε παρακαλώ διάβασε, είναι όμορφο να ξέρω ότι κάποιος έχει δει αυτό που κάνω… 

     Τα τριαντάφυλλα φαίνονται τόσο όμορφα και ισχυρά, σωστά; Το ομορφότερο λουλούδι… Λόγο της ομορφιάς τους πονάνε. Τουλάχιστον αυτό πιστεύω εγώ….     

     Ξέφυγα λιγάκι πάλι, συγνώμη για αυτό...

     Αυτό που θέλω να πω είναι, μην προσπαθείς να με χωρίσεις από τους φίλους μου χτυπώντας με…. Γιατί απλός θα πληγωθείς εσύ, γιατί μαζί μου είναι σαν να περπατάς σε ένα δρόμο με τριαντάφυλλα. Μόνο που εγώ είμαι άγριο τριαντάφυλλο και δεν πρόκειται να λυγίσω εύκολα.

Δεν θα πέσω, γι’αυτό σταμάτα πριν πληγωθείς σοβαρά εσύ πρώτα.

Σας ευχαριστώ όσους διαβάσατε αυτή την ανάρτηση, μπορεί να μην μιλάω για κάτι συγκεκριμένο, μπορεί να πηδάω από το ένα θέμα στο άλλο, αλλα και πάλι,

         Πραγματικά Σας Ευχαριστώ!

Μικρή Ροκ Πριγκίπισσα 
♥

(¯`v´¯)
.`•.¸.•´ ★
¸.•´.•´¨) ¸.•¨)
(¸.•´(¸.•´ (¸.•¨¯`* ♥
★